ترک کار مربیان ورزشی چه ضمانت اجرایی دارد؟
راهنمای مقاله
مربیان رشتههای ورزشی، معمولا به عنوان یکی از تاثیرگذارترین اشخاص در ارتقای سطح سلامت و نشاط جامعه محسوب میگردند.
این اشخاص با دارا بودن تخصص و دانش کافی همیشه سعی در پرورش ورزشکاران در رشتههای مختلف ورزشی دارند اما به هیچ عنوان نباید از مسئولیتهای مربیان ورزشی هم ساده عبور کرد و مسائل مهم حقوقی این حرفه را نادیده گرفت.
معمولا برخی از مربیان ورزشی پس از عقد قرارداد با مدیران باشگاههای ورزشی، به جهات مختلفی از شغل خود استعفا داده یا محیط کار خود را به دلایلی ترک مینمایند. در این مقاله سعی خواهد شد به ضمانت اجراهای ترک کار مربیان ورزشی اشارهای کامل گردد.
مربی ورزشی به چه شخصی اطلاق میشود؟
در یک تعریفی کلی، هر فردی که مهارت و تخصص لازم در حیطه فعالیتهای ورزشی خود را داشته باشد و قادر باشد در جذب شاگردان ورزشی موفق عمل نماید، مربی ورزشی نامیده میشود.
با رویکرد و نگاهی تخصصیتر و جدیتر، واژه مربی ورزشی را میتوان به کسی اطلاق کرد که با طی کردن کلاسها و دورههای آموزشی در رشته تخصصی خود، موفق شده مدرک رسمی مربیگری و یا سایر گواهینامههای مرتبط با مربیگری را از فدراسیون ورزشی دریافت کند.
مربیان ورزشی که به طور رسمی مدرک مربیگری داشته باشند، یک حسن بسیار بزرگ به لحاظ حقوقی دارند و آن هم این است که امکان استناد به مسئولیت حقوقی مربی در مواقع خاص برای آنها وجود دارد.
اگر مربی بدون مجوز و مدرک رسمی فعالیت نماید، در صورت بروز هرگونه حادثه ورزشی، نمیتوان به راحتی او را مسئول رخداد حادث شده دانست.
حیطه مسئولیت مربیان ورزشی چگونه است؟
در همین ابتدا لازم است عنوان شود که اصولا ثابت کردن مسئولیتهای مربیان ورزشی هنگام رخداد حوادث ورزشی، کار بسیار دشواری است اما این مطلب به این معنا نیست که مربیان ورزشی دارای مسئولیتهای حقوقی و کیفری نیستند و نمیتوان آنها را در هر فرضی مورد تعقیب قضایی قرار داد.
اصلیترین مسئولیت مربیان ورزشی در حقوق ورزش، تلاش وافی برای انجام اقدامات معمول و متعارف در جهت حفاظت از سلامت ورزشکاران است که این امر با حضور دایم آنها در میادین ورزشی و عدم ترک مسئولیت کامل میگردد.
در حقیقت مسئولیت اصلی مربیان ورزشی، عدم انجام قصور و کوتاهی در انجام تکالیف ایمنی و ورزشی است.
شیوه جدایی مناسب یک مربی ورزشی از باشگاهی که در آن مشغول به فعالیت شغلی است، چگونه باید باشد؟
ترک کار مربیان ورزشی نیز که برابر با قراردادهای کار در محیط باشگاههای ورزشی به استخدام در میآیند هم مثل سایر امور زندگی اجتماعی برای خودش قانون و قاعده خاصی دارد.
نمیشود یک مربی ورزشی که برابر با عقد قرارد همکاری با مدیر یک باشگاه ورزشی به استخدام درآمده و شاگردانی را تربیت نموده و امتیاز و ارزش باشگاهی را بالا برده به یک باره دیگر سرکار نرود بدون اینکه با مدیران باشگاه از قبل هماهنگی لازم را انجام داده باشد.
در ادامه به برخی از قواعد ترک کار و همچنین مباحث حقوقی آن را مطرح میکنیم.
هنگامی که قصد دارید فعالیت شغلی خود را به دلایلی ترک کنید، نباید کاری کنید که تمام پلهای پشت سرشما تخریب گردد. شما در مقام یک مربی ورزشی هنوز مسیر درازی برای طی کردن مدارج مهم ورزشی را دارید.
قطعا در ترک هر حرفه و شغلی خصوصا در مقام یک مربی ورزشی باید نزاکت در کردار و حرفهای بودن و را در بیان اینکه قصد دارید کارتان را ترک کنید، رعایت نمایید.
توصیه میکنیم ابتدا با مدیر باشگاه یا هر فردی که قراردادکارتان را با او منعقد نموده اید به صورت مستقیم اطلاع دهید و بعد از آن موضوع را به سایر مربیان باشگاه و در نهایت به هنرجویان خود اطلاع دهید و نباید هیچوقت این جدایی را در آخرین لحظه انجام دهید.
به مدیران باشگاه زمان و فرصت کافی بدهید تا مربی جایگزینی به جای شما پیدا کند. برابر با قانون کار معمولا باید دو تا چهار هفته قبل از زمانی که قصد جدایی از باشگاه را دارید و میخواهید به فعالیتتان خاتمه دهید باید موضوع را به مدیر مربوطه اعلام کنید.
با مدیران فعلی و مدیران بعدی خود مشورت کنید تا در هر زمانی که برای هردو طرف مناسبتر است برنامهریزی جدایی مربی انجام شود. توصیه میکنیم حتما قبل از ترک کار یک نامه رسمی برای استعفای خود بنویسید.
تکلیفی به توضیحات بلند بالا هم نیست، میتوانید به سادگی اظهار نمایید که از ادامه مربیگری خود در آن باشگاه استعفا میدهید تا به تیم یا باشگاه دیگری بپیوندید. اینکه شما حرفه یا مریران آن باشگاه را دوست دارید یا از آن متنفرید، تاثیری در متن نامه ندارد. نامه باید کوتاه، محترمانه و واضح باشد.
مباحث حقوقی ترک کار مربیان ورزشی از دیدگاه قانون کار
در اینجا لازم است عنوان گردد برخی قراردادهای مربیان ورزشی در باشگاه های حرفهای معمولا در قالب قراردادهای ورزشی و بر مبنای اجاره اشخاص و یا گاها در قالب ماده 10 قانون مدنی منعقد میگردد. که البته از بحث ما خارج خواهد بود.
در این مقاله ما صرفا برابر با قرارداهای استخدامی مربیان ورزشی در قالب قراردادهای استخدامی قانون کار توصیه هایی را به مخاطبان محترم وکیل کار 24 ارائه خواهیم کرد.
بر اساس قانون تا زمان به اتمام رسیدن مدت اعتبار قرارداد مذکور، مربی ورزشی مکلف به ادامه فعالیت و همکاری با باشگاه بوده و تحت هیچ عنوان حق ایجاد اختلال در آموزش به ورزشکاران را نخواهد داشت.
در صورت ایجاد اختلال، امکان رجوع به دادگاه جهت ثبت شکایت و مطالبه خسارت از مربی برای مدیران باشگاه فراهم است.
مربیان ورزشی صرفا در صورت در دست داشتن قراردادی به صورت کتبی از باشگاه قبلی حق فعالیت در سایر باشگاهها را خواهند داشت. حقوق و دستمزد مربی به ازای هر ترم باشگاه، معمولا در انتهای دوره و هنگام آغاز ترم جدید پرداخت میگردد.
در قرارداد استخدام مربی ورزشی، مقدار حقوق دریافتی به ازای هر ساعت فعالیت او در باشگاه و سایر مزایای در نظر گرفته شده و مورد توافق طرفین ذکر گردیده و بدین سبب باشگاه حق تخلف در اجرای صحیح این بند در قرارداد را ندارد.
با عنایت به مسائل مطرح شده، این سامانه حقوقی برای مخاطبان خود جهت انجام هر نوع مشاوره یا طرح دعوا در کلیه مسائل مربوط به حقوق قراردادهای کار اعم از قراردادهای مربیان ورزشی و یا هر نوع قرارداد دیگر بستری را مهیا کرده تا طرفین به راحتی بتوانند وکیل یا مشاوران حقوقی خود را در موضوعات مختلف انتخاب نمایید.
فقط کافی است که مسائل حقوقی خود را ثبت نموده تا ما پس از بررسی موضوع ، وکیل یا مشاور متخصص را برای مشاوره خدمتتان معرفی کنیم.
مفهوم اصطلاحی ترک کار
در مورد تعریف حقوقی ترک کار و آثار و تبعات آن بر روابط مربیان ورزشی و مدیران باشگاهها، بین کارشناسان و مراجع حل اختلاف واحدهای کار و امور اجتماعی در سطح کشور اختلاف نظرهایی وجود دارد، که این امر موجب ایجاد رویههای متفاوتی گردیده است که متاسفانه با موضوع عدالت و نظم حقوقی کمی ناسازگار است.
عبارت ترک کار در قانون کار سال 69 و آییننامه های اجرایی آن به صراحت بیان نگردیده است ولی ماده ۲۵ قانون کار اشعار داشته: هرگاه قرارداد کار برای مدت موقت و یا برای انجام کار معین منعقد شده باشد، هیچ یک از طرفین به تنهایی حق فسخ آن را ندارد.
تبصره همین ماده قانونی نیز بیان داشته: رسیدگی به اختلاف ناشی از نوع این قراردادها در صلاحیت هیئتهای تشخیص و حل اختلاف است.
با عنایت به مفاد این مواد قانونی، در صورتی که مربیان ورزشی بدون رعایت شرایط شکلی و مقررات قانون کار، قرارداد خود را که کماکان موعد آن منقضی نشده و به پایان نرسیده است به صورت یک جانبه و بدون دلیل محکمهپسند فسخ نماید، عملا اقدام به ترک کار نموده است.
در این شرایط مدیران باشگاههای ورزشی قادر خواهند بود، برعلیه چنین مربیانی در مراجع حل اختلاف طرح دعوی نماید.
وزارت کار نیز طی دستورالعملی راجع به تعریف ترک کار چنین بیان داشته است: ترک کار عبارت است از فسخ یک جانبه قرارداد کار از طرف کارگر بدون مجوز قانونی، برای محقق شدن ترک کار کارگر میبایست قصد و نیت انجام چنین عمل حقوقی را داشته باشد.
بنابراین در صورتی که قصد و نیت فسخ قرارداد وجود نداشته باشد عمل انجام شده (عدم حضور در کارگاه) ترک کار محسوب نمیشود.
بار اثبات و احراز ترک کار مربیان ورزشی در باشگاهها برعهده چه کسی است؟
چنانچه مربی ورزشی ترک کار کرده باشد، بار اثبات این موضوع بر عهده کدام یک از طرفین دعوا خواهد بود؟ با توجه قاعده حقوقی «البینه للمدعی» بار اثبات ترک کار مربی با مدعی این امر یعنی خواهان ترک کار خواهد بود.
به تعبیر دیگر مدیران باشگاهها یا مجموعههای ورزشی قادر خواهند بود طی دادخواستی علیه مربی، به خواسته اثبات ترک کار، در مراجع حل اختلاف اداره کار طرح دعوا نماید.
همچنین مدیران باشگاهها در مقام کارفرما قادر خواهند بود در مراجع مزبور در مقام دفاع، ادعای ترک کار مربی را بنماید. لذا مدیران در هر دو فرض باید این عمل حقوقی را به وسیله ادله اثبات دعوا به اثبات برسانند. دستورالعمل اخیر وزارت کار در بند (۲) به همین موضوع اشاره نموده است.
تفاوت غیبت با ترک کار مربیان ورزشی
معمولا مربیان ورزشی در تمام رشته ها هستند که به دلایل گوناگونی چند روزی سر کار خود حاضر نمیشوند و مرتکب غیبت میگردند و مدیر مجموعه غیبت آنان را ترک کار تلقی کرده و به صورت یک طرفه اقدام به اخراج آنان میکند.
در این شرایط مربی اخراج شده علیه مدیر باشگاه طرح دعوا نموده و شاید مدعی گردد که به دلیل مشکلات خانوادگی یا شخصی که داشته، از حضور در محل تمرین غیبت نموده است.
در فرض این مسئله و دیگر مسائل مشابه، از آن جایی که تا کنون دلیل قانع کنندهای برای احراز قصور مربی و یا ترک کار او از سوی مراجع قانونی معین و ابلاغ نشده است، اغلب اعضای مراجع حل اختلاف، اینگونه غیبتها را ترک کار تلقی کرده، و در نتیجه مزایای پایان کار کارگر تضییع خواهد شد.
وزارت کار و امور اجتماعی در بند (۳) دستورالعمل شماره ۱۷ ابلاغی خود این دو عنوان را شناسایی نموده و برای عمل ترک کار عنصر « قصد و نیت برای فسخ قرارداد از جانب کارگر » را معین نموده است.
بند (۳) دستورالعمل بیان میدارد: « تفاوت غیبت با ترک کار در این است که در غیبت قصد فسخ قرارداد وجود ندارد، بنابراین از نظر زمان عدم حضور در کارگاه ملاک مشخصی نمیتوان ارائه نمود. زیرا امکان دارد یک روز یا کمتر از یک روز، عدم حضور در کارگاه به قصد ترک کار باشد. اما حتی ده روز یا بیشتر، عدم حضور در کارگاه غیبت محسوب شود (نه ترک کار) و کارگر قصد فسخ یک جانبه قرارداد را نداشته باشد. البته هر چه زمان عدم حضور در کارگاه بیشتر باشد میتواند ظاهرا، اماره و قرینه ای به همراه قراین دیگر، ترک کار محسوب شود.»
آثار مالی ترک کار مربیان ورزشی
در این قسمت از بحث میتوان این سوال را مطرح نمود که آیا قانونگذار برای ترک کار مربیان سنوات خدمت در نظر گرفته است؟ قانونگذار در موارد متعددی در قانون کار از جمله مواد 20،11 و تبصره آن، ۲۴، ۲۷، ۳۱، ۳۲و ۱۶۵ به مزایای پایان کار و خاتمه قرارداد اشاره کرده است.
قبل از ابلاغ دستورالعمل شماره ۱۷ وزارت کار، احکام متفاوتی از سوی مراجع کار صادر میشد. برخی احکام به عدم استحقاق پایان خدمت کارگر، حتی در سالهای قبل از ترک کار او نظر داشتند.
برخی دیگر به عدم استحقاق سنوات خدمت کارگر، فقط برای سالی که ترک کار او محرز شده است رای صادر میگردند.
خوشبختانه وزارت کار با ابلاغ دستورالعملی، به آرای متشتت هیئتهای حل اختلاف پایان داد و در این خصوص در بندهای ۴ و ۵ آن دستورالعمل چنین بیان میکند:
بند ۴- « با توجه به اینکه قانونگذار برای ترک کار مزایا پایان کار در نظر نگرفته است، چنانچه کارگر دارای قرارداد دائم باشد مبادرت به ترک کار نماید، مزایای پایان کار (فقط حق سنوات) به او تعلق نخواهد گرفت.»
بند ۵ – « چنانچه کارگر دارای قرارداد کار مدت موقت باشد و مبادرت به ترک کار نماید ،در صورتی که مزایای پایان کار قراردادهای سابق را در هنگام اتمام هر قرارداد دریافت نموده باشد، یا آن مزایا به حساب او منظور شده باشد، صرفا مزایای پایان کار آخرین قرارداد به وی تعلق نمیگیرد. لیکن چنانچه قراردادهای قبلی با کارگر تسویه حساب نشده باشد، مستحق مزایای پایان کار کل مدت کارکرد خود نخواهد بود.»
در توضیح بند ۵ میتوان اینگونه بیان داشت، در صورتی که مربیان ورزشی با مدیران باشگاه خود قراردادی برای مدت موقت مثلا یک ساله منعقد نموده باشند و مدیران در پایان قرارداد تمامی حقوق و مزایای قانونی او را پرداخت نمایند ولی حق سنوات مربی در حساب مالی کارفرما نگه داشته شود و به دلایلی پرداخت نگردد و مجددا برای سال دوم نیز قرارداد موقت یک ساله با همان مربی منعقد شود، و این کار به طور مثال تا ۷ سال تکرار گردد.
در این حالت، برداشت حقوقی از این موضوع این است که حق سنوات مربی ورزشی با تنفیذ او در حساب مالی مدیر به امانت نگه داشته شده است، زیرا انعقاد قرارداد جدید به منزله تسویه و خاتمه قرارداد قبلی خواهد بود.
در نتیجه در صورتی که این مربی در آخرین سال خدمت خود مرتکب ترک کار گردد، مستفاد از بند ۵ دستورالعمل شماره ۱۷ وزارت کار، مدیر باشگاه میتواند حق سنوات او را فقط در آخرین سال خدمت او پرداخت ننماید.
لازم به ذکر است میزان حقوق و دستمزد دریافتی مربیان از سر جمع مبالغ مقدار حقوق بر حسب ساعت، پاداش و مزایای مد نظر، مبلغ اضافهکاری و انجام فعالیتهای خارج از وظایف محول شده به او محاسبه میگردد.
مزایای مدنظر برای مربیان ورزشی عبارتند از: هزینههای ایاب و ذهاب مربی به باشگاه، بیمه تامین اجتماعی، کمک هزینه عائلهمندی، محاسبه میزان حقوق دریافتی در مرخصی و تعطیلات رسمی.
به این نکته هم توجه داشته باشید که مربی مکلف به پرداخت هزینه مالیات بر اساس قانون به میزان ده درصد از مقدار دستمزد و مزایا دریافتی خواهد بود. در صورت بروز اختلاف میان طرفین قرارداد یعنی مربی و مدیران باشگاه، امکان داوری و پیگیری رفع اختلافات بر حسب نوع قرارداد توسط مراجع قانونی امکانپذیر است.
سامانه وکیل کار 24، یکی از جامعترین و کاملترین سامانه های ارائه خدمات حقوقی است. این سامانه با استفاده از دانش و تجربه وکلای پایه یک دادگستری و مشاوران حقوقی خود، در تمام مسیر استخدام مربیان ورزشی در کنار شما خواهد بود و راهنماییهای مربوط به استخدام و تنظیم قرارداد را برای شما انجام خواهد داد. شما میتوانید برای تنظیم نمونه قرارداد استخدام مربی از مشاورین این سامانه حقوقی کمک بگیرید.
در صورت بروز اختلاف چه مدارکی برای طرح دعوا در دفاع از قراردادهای مربیان ورزشی مورد نیاز است؟
همانگونه که در مطالب قبل نیز ذکر شد قراردادهای مربیان ورزشی تابع قانون کار بوده ولی ممکن است مطابق ماده 10 قانون مدنی و در قالب قرارداد اجاره اشخاص نیز تنظیم گردد.
در صورت بروز هرگونه اختلاف شما باید کلیه اسناد و مدارکی که دلالت بر وقوع تخلفات صورت گرفته را دارد، از جمله تامین دلیل توسط کارشناس رسمی دادگستری، سند قرارداد، فیلم، عکس و شهادت شهود یا هر دلیل و مدرکی که دلالت بر ادعاهای شما داشته باشد را به پیوست، ضمیمه پرونده کرده و آنها را به همراه لایحه دفاعیه حتما به مرجع رسیدگی ارائه دهید.
توجه داشته باشید که بر اساس قانون، برای اثبات هر دعوایی از سند، اقرار، شهادت، قسامه و سوگند میتوان استفاده کرد هر چند علم و آگاهی کارکنان رسیدگی کننده در مراجع کار نیز در بسیاری از پرونده ها بی تاثیر نیست.
البته انجام یک مشاوره خوب و متناسب با مسیر دعوای پیش بینی شده، میتواند استفاده از ادله و راهکار منطقی تری را برای شما مشخص نماید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه و دریافت مشاوره حقوقی در مورد و نحوه تنظیم قرارداد با مربیان ورزشی میتوانید با کارشناسان و مشاورین ما در سامانه وکالت کار 24 ارتباط برقرار نمایید و از راهنمایی آن ها بهرهمند شوید.
معمولا طرح شکایت در خصوص اختلافات ناشی از قراردادهای مربیان ورزشی چقدر زمان میبرد؟
در صورت اثبات ادعاهای انتصابی در جریان پرونده های ترک کار مربیان ورزشی، میتوان بیان کرد که طرح دعوا در مسایل مربوط به روابط کارگر و کارفرما نیز کمی زمانبر و طولانی است و با عنایت به مراحل مختلف رسیدگی به این دعاوی از جمله مرحله هیات تشخیص، هیات حل اختلاف و مرحله تجدیدنظر در دیوان عدالت اداری و همچنین برخی جرایم که در صلاحیت دادگاهها و دادسراهای هستند، تخمین زمان شروع و خاتمه طرح شکایت به هیچ وجه قابل پیش بینی دقیق نیست و رسیدگی به دلایل کارگران وکارفرمایان، احتمال زمان بر شدن آن را افزایش میدهد.
بنابراین نمیتوان زمان مشخصی را بیان کرد. ولی مطمئنا کارشناسان و وکلای شاغل در حوزه قراردادها، با تجربه ای که در پیگیری و انجام پروندههای مختلف در این مقوله کسب نمودهاند، میتوانند بهترین و سریعترین مسیر را برای شما انتخاب نمایند.
برای جلوگیری از رد درخواست خود در مراجع قضایی، میتوانید قبل از طرح آن، حتما با مشورت گرفتن از یک وکیل متخصص در حوزه فعالیت فوق، مسیر موفقیت پرونده خود را بررسی نمایید.
آیا برای طرح شکایت در مراجع قضایی اداره کار، نیاز به استفاده از خدمات وکیل داریم؟
به کرات اشاره کردهایم هر موضوع حقوقی یا کیفری و همچنین مسایل مربوط به دعاوی قانون تامین اجتماعی و قوانین کار، حتی اگر از دیدگاه برخی افراد موضوعات ساده و پیش پا افتاده ای باشد، پیچیدگی های خاص خود را از منظر یک حقوقدان داراست، که موضوع شکایت در مراجع قانون کار نیز از آن مستثنی نیست.
طرح دعوا در مسائل مربوط به قوانین کار دارای قوانین و مقررات خاصی است که اشخاص عادی اطلاعات بسیار اندکی در مورد آنها دارند. مشاوران و وکلای دادگستری افرادی هستند که در این زمینه، دارای بینش، تخصص و آگاهی کاملی بوده و می توانند در رسیدگی به این نوع پرونده ها، خصوصا موضوعات اشاره شده، گرهگشای موکل خود باشند.
اگر می خواهید طرح دعوا یا دفاع شما در خصوص موارد یاد شده به نتیجه مطلوبی برسد و حقوق از دست رفتهتان را به دست آورید، به شما توصیه میکنیم که با یک وکیل مجرب در این حوزه حتما مشورت کنید.
همچنین وکلای دادکستری قادرند در مورد کم و کیف و نحوه تنظیم شکایت یا لایحه دفاعیه، شما را راهنمایی کنند و می تواند بررسی نمایند که آیا ادله و مدارک کافی برای دفاع از شکایت، از سوی شما ارائه شده است یا خیر؟ علاوه بر آن وکلای مجرب و متخصص قادرند نتیجه احتمالی دعوای شما را تا حدودی پیش بینی نمایند و در روند رسیدگی و تسریع آن، نقش موثر و مثبتی ایفا کنند.
پس اگر شما هم قصد دریافت حقوق قانونی خود را دارید و می خواهید با یک وکیل درجه یک مشاوره داشته باشید، میتوانید از طریق راه ارتباطی ما در وکیل کار 24 با مشاورین و وکلای متخصص در این زمینه ارتباط برقرار نمایید.
نحوه تنظیم دادخواست و پشتیبانی به چه صورت خواهد بود؟
مطمئنا مطرح کردن هر شکایتی در زمینه روابط قانون کار و تنظیم قراردادها، به فراخور خود مستلزم پرداخت هزینههایی خواهد بود. در پروندهها مختلف دیده شده که خواهان پرونده بعد از پرداخت تمام هزینهها، به دلیل نقص در مدارک یا عدم توجه به محتویات پرونده برای ارائه استدلالهای قوی چه در مقام دفاع و چه در مقام مطالبه حق، دادخواستش با قرار رد مواجه و علاوه بر هدر رفت هزینه، زمان زیادی را نیز صرف فعالیتی بیهوده نموده است.